|
|
ΣΗΜΕΡΑ
Ένας
γαλάζιος καθρέφτης
Δεν υπάρχει παρά αυτός
Μακριά βρίσκεσαι στη θάλασσα του μέλλοντος
άγνωστο φως σε περιβάλλει
Μέσα του ξαναγίνεσαι παιδί
Αρυτίδωτο νερό
πάνω του για λίγο στέκονται·
μετά πετούν οι γλάροι
Στο βάθος άγνωστα μέρη του Βορρά
-ανεξερεύνητα
Σκέψεις δικές σου
φως που καίει νύχτα μέρα
μέσα στο Τίποτε για Πάντα
Ένας ήλιος βγήκε
αστράφτουν οι αλέες στην πλατεία
περνούν οι σκέψεις αστραπή
Εικόνες σβήνουνε του Χθες
αργές σερνάμενες λαβωματιές.
(Θεσσαλονίκη Πλατεία Αριστοτέλους) (top)
ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΤΟΠΟΣ
Τότε
στο Βόσπορο έβγαινε το φεγγάρι
Σαν σε λίμνη ολούθε
φώτα μιας πόλης άγνωστης
αναλαμπές λήθης κρυφής μεσ' τα βάθη του χρόνου
Λεωφόροι, εστιατόρια, βιτρίνες
πλατείες όπου ρακένδυτοι κολάτσιζαν
τζαμιά με μύριους μιναρέδες
Στο Καρακόι οι μικροπωλητές πουλάγανε κουλούρια
Παιδιά κολύμπαγαν στα βρώμικα νερά
Στο πλήθος μέσα το πολύχρωμο
πόλης Ανατολής πολύβουης
μέσα στους γκρίζους ίσκιους σαν μοιρολόι
η φωνή του μουεζίνη αντηχεί
Στους κήπους τους περίτεχνους των σαραγιών
τους μυστικούς διάδρομους
μια νύχτα φθάνει αλλιώτικη
στη γαλήνη μιας άλλης διάστασης πια…
Μαύρο βελούδο και χρυσά μεταξωτά
κανέλα, κέδρος και λιβάνι
αστράφτουν τα μπακίρια στο παζάρι,
τα περιδέραια, τα βραχιόλια, τα χρυσά φλουριά
Τα πλοία πάνε κι έρχονται στ' απέναντι νησιά·
τα λένε "του Πέραν"…
Μόλις νυχτώσει ήχοι κι αρώματα
προμήνυμα στιγμών μεθυστικών
μυστηριακών στροβιλισμών (top)
ΔΙΑΠΛΟΥΣ
Λήθης λευκό πουλί
μέσα σ' απέραντο γαλάζιο και ροδί
την ατέλειωτη θάλασσα σχίζουμε
με τούτο το καράβι
που το λένε "Τρίτων"
Μέσα σ' ανέμους και σε φως
καταμεσής του πελάγου
όνειρα μόνο νύχτας
τις σκέψεις μας ταράζουν
μόλις πασίχαρη η μέρα
τα ρόδινα της πέπλα ανοίξει:
Φως γαλάζιο, ροζ κόκκινο μαβί και τίποτ' άλλο·
Τα κύματα διαπλέουμε γοργόφτεροι
μ' ανάσας δύναμη απ' το διάφανο σαν κρύσταλλο νερό
Επιθυμίας παιχνίδι
του πιο λαμπρού φωτός και της σκιάς
που κρύβεται στο δείλι.
Σα να 'ρθαν Ναϊάδες ως εδώ μ' αρχαία ιστιοφόρα
Απ' τις υδρίες τους μέλι χρυσό
αφήνοντας και λαμπερό να ρέει
να το γευτούν μοναχικοί ταξιδευτές
μαζί με μας κι οι γλάροι...
(Κρουαζιερόπλοιο Τρίτων - Στη μνήμη Νίκου Καββαδία) (top)
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ
Κάπου αλλού σ'
άγνωστο τόπο
απαλοί λόφοι σβήνουν κατρακυλώντας στη θάλασσα
Γαλάζιο κα ρόδινο
μια θάλασσα πηχτή, ακίνητη σε ζώνει
Συνέχεια έρχονται ως το καράβι
παιδιά κολυμπώντας
πάνω σε λάστιχα φορτηγών
φύλλα φελιζόλ αυτοσχέδιες σχεδίες
λίγες δραχμές ζητούν
τσιγάρα, καραμέλες
Στο βάθος εργατικές πολυκατοικίες γκρίζες·
αραιά και που αυτοκίνητα·
Σ' αυτό το μέρος έχουμε αγκυροβολήσει
Γκρίζο, καφέ, αραιές συστάδες δένδρων
κόκκινες στέγες ακίνητα σύννεφα
Της ιστορίας απλοί επισκέπτες.
¶γιοι Σαράντα - Αλβανία Σεπτέμβρης (top)
ΛΙΜΑΝΙ
Στροφή πήραμε μικρή
δίπλα απ' το καταπράσινο νησί
Χιλιάδες πεύκα νεοσσοί
χωμάτινο δρομάκι σ' ένα παλιό οίκημα οδηγεί
-κυνηγετικό ίσως του χθες περίπτερο.
Αργά αργά η πόλη ξεπροβάλλει με τα ενετικά της κτίρια:
Τόνοι του ροζ και της ώχρας
καμπαναριά με κόκκινες κορφές
Το απόκρημνο βουνό στο φως των ηλιαχτίδων χάνει την αγριάδα του Όλα
γλιστρούν αθόρυβα μες τη σιωπή της θάλασσας
σαν σε ταινία που αρχίζει
Ξενοδοχείο το "ΙΟΝΙΟ", "ΑΤΛΑΝΤΙΣ",
μια επιγραφή: "ΟΥΖΟ ΤΣΑΝΤΑΛΗ" και δυο πολεμικά αραγμένα Μπλέκει το
Σήμερα στο Χθες
κι 'μεις μεσ' την εικόνα
παρακολουθούμε το τοπίο
επισκέπτες απ' το πέλαγος του εαυτού μας φερμένοι.
Κέρκυρα είσοδος από το λιμάνι (top)
ΑΙΓΑΙΟ
Ρόδος, Μύκονος,
Πάτμος, Σαντορίνη
Μέρη διάφανα, εύθραυστοι δρόμοι
τοπία λουσμένα σε άπλετο φως
Όσο θολές κι αν ειν' οι σκέψεις
μεσ' των μαγευτικών εικόνων την αχλή
εξαϋλώνονται, χάνουν το καταθλιπτικό τους βάρος
Έτσι είχαμε ξαναγεννηθεί
Μη μας χαρίσουν τίποτε άλλο
Μόνο να βρεθούμε στη Λίνδο
στο κάτασπρο, σκαρφαλωμένο στο βράχο χωριό
στεφανωμένο με το μεσαιωνικό κάστρο
μες το λαμπρό του Αιγαίου φως
στο πέλαγος όταν ξανοίγεται η Σαντορίνη
Στη Θηρασία από ψηλά
την καμένη ατενίζοντας του ηφαιστείου γη
μες το υπέρτατο γαλάζιο
θολό ακόμη απ' την πρωινή δροσιά.
στων κυμάτων τοω παφλασμό να σβήνουν όλες τις σκέψεις
μίζερα μέρη, σκονισμένα, θολά ημιτελείς κουβέντες
Τα βράδια ολούθε έναστρος ουρανός
στη σιγαλιά της θάλασσας ν' ακούγεται
μαυλιστικό τραγούδι
και την ώρα που στις Καμάρες
ο ήλιος να θρυμματίζει τα μαύρα κοχλάδια
Ένα άλλο ηφαίστειο εντός μας
σαν γκρεμός, χωρίς ταραχή
ένα βάραθρο απρόσμενο που δεν απειλεί (top)
ΠΑΤΜΟΣ
ΙΕΡΟ ΝΗΣΙ
Τρεμόπαιγμα
του φωτός σε βουκαμβίλιες μαβιές
θρόισμα του αγέρα
καπνού ανάκατες μυρουδιές
Ατέλειωτη μια μπλάβα θάλασσα
μοναχικού ουρανού εικόνα
με τις λικνιστικές γραμμές πουλιών
-σαίτινες τροχιές μέσα στ' ανάρια σύννεφα-
αντιλαλιά στα κύματα.
Στο γκρίζο βράχο εκκλησάκι λευκό
μπλε πόρτα, αυλή, καμπαναριό
φοίνικας που λικνίζεται στο θρόϊσμα του αγέρα
-ανατολής εικόνα-
Στο φρύδι του βουνού
αγέρωχοι σε λεβεντιά δεσπόζοντας οι μύλοι
το κάστρο να συναγωνίζονται -κτίσμα παλιό αρχαίο-
σφραγίδα τ' Αη-Γιαννιού
της Αποκαλύψης ιερό βιβλίο.
Μέσα σ' αυτά τα εμβλήματα
στ' αγγίγματα του αγεριού, της θάλασσας,
ήλιων και συννεφιών που' απορροφούν τις σκέψεις,
σπιτάκια γαλήνια, πόρτες ορθάνοιχτες
τον ήχο ν' ακούς της δεκοχτούρας...
Στη Σκάλα, στο λιμάνι
κουβέντες λιγοστές
όπως αρμόζει σε προσκυνητές τόπων
που πίστη ακλόνητη έφτιαξ' ιερά τεμένη
εσύ, Πάτμος, του Αη-Γιαννιού -της Αποκαλύψης κρυφό βιβλίο
Ζεστού καλοκαιριού νησί αποκαλύπτεσαι...
όπως το στάχυ από την ήρα διαχωρίζεται
σκέψεις καθάριες στο φύσημα του αγέρα
καθώς στους ήχους της σιωπής το Πνεύμα
καθάριο υπερυψούται στο άπλετο γαλάζιο
Στο λιόγερμα ολούθε στις λοφοσειρές
μες των κυμάτων τον αέναο παφλασμό
ο θόρυβος της μηχανής της σκούνας.
πουλιών σιγαλολάλημα
στο χαμογέλιο τ' ουρανού που γεύεται κυλώντας ίσαμ' όλες τις ακτές
διάστιχτες μικρούς κολπίσκους
τους κραδασμούς μιας γης, σπαρμένης μοναχά ξερολιθιά
πέτρα καφέ και γκρίζα
Όμορφες παραλίες -Κάμπος, Γρίκος, Γερανός
θάλασσα μπλε, άμμος χρυσή
σπαρμένη με κοχλάδια
καΐκια "Καπετάν Γιώργης", "Αγγελική",
παιδιά που βγάζουν απ' τα δίχτυα την ψαριά
με πρόσωπα γαλήνια.
Μικρό καφενεδάκι στο βράχο κρεμασμένο
πέτρα καφέ και γκρίζα
αέρας, ήλιος, και νερό, κοχλάδια, δίχτυα
θυμάρι ρίγανη, και σκίνα
¶μμος και αρμυρίκια...
(Πάτμος, Σκάλα -ξενοδοχείο Γρύλλη) (top)
|
